داستانی جالب و اموزنده از دکتر شریعتی(حتما بخونید و بهش فکر کنید)

خدایا شکرت!داستانی جالب از دکتر شریعتی
یه بابایی داشت اشکنه می خورد گفت((الهی شکر))یک کسی آن جا بود به او گفت((بابا خدا را خجالت نده دیگر!آخر برای چی خدا را شکر!))

این شکر ،شکر آن یارو است که می گفت:الحمدالله که گوشمان زیر بغلمان نیست!بدبخت بیچاره هیچ نعمت دیگری ندارد،دنبال چیزهایی می گردد که خدا را شکر کند!الحمدالله که گوشمان زیر بغلمان نیست!اگر زیر بغلمان بود،تا یکی حرف می زد مدام بازومان .....
بلند می کریدم که بله؟وچه منظره مضحکی داشت!
حالا که بدون این که جایی مان را تکان بدهیم حرف طرف را می شنویم ،پس الهی شکر!!شکر به این نعمت!!
یک ((مقدس اردبیلی))بود که ماه های رمضان منبر می رفت،هر روز یک شکر می کرد به اسم ((سی شکر))روزانه یک نعمتی کشف می کرد و مردم می گفتند:شکر
یک روز مثلا می آمد و می گفتمردم شکر کنید!))
پرسیدندچرا شکر کنیم؟))
می گفت((فردای قیامت اگر این ملایکه ی عذاب آمدند و از شما پرسیدند:خدا به شما عقل داده،شعور داده،چرا به حرف من عمل نکردید؟))شما نمی دانید که چطوری جواب خدا را بدهید!((خدا را شکر کنید!))که خدا علمایی مثل ما خلق کرده،تا وقتی که خداوند چنین سوال هایی را می کند به او بگویند))قربان!جواب ابلهان خموشی!))یعنی اینها ابلهند و جوابی ندارند بدهند!
فردا می گوید:شکر دوم !بگویید((الهای شکر))
می پرسند:چه شکری
می گوید((این الاغی که سوار می شوید اگر خدای نکرده خداوند جوری خلقش می کرد که پشتش مثلا یک شاخ قرار داشت آن وقت چه کار می کردید؟
حالا پشت الاغ شاخ ندارد.بلند بگو الهی شکر!
پس فردا شکر سوم
می گفت((شب تابستان روی پشت بام که نشسته ای یک کاسه سکنجبین کنارت می گذاری ،خیار هم در آن میریزی و می گیری می خوابی،نیمه شب بلند می شوی،اگر جبرییل که از روی آسمان رد می شود،طوری ساخته می شد که می توانست بشاشد!و تو یک مرتبه می دیدی که توی کاسه ات مدفوع جبرییل است آن وقت چه کار می کردی؟حالا که خداوند علی اعلی جبرییل را یک جوری ساخته که نمی شاشد پس الهی شکر!
نتیجه:این را اگر چه الان به عنوان شوخی تلقی می کنیم،فلسفه ی زندگی ماست!توده ی ما را نگاه کنید که به چه چیزهایی راضی اند.آنها که مذهبی ترند،مقدس ترند،چقدر راضی ترند!
به همان میزانی که بدبخت ترند بر ((نعمات))خداوند شاکرتر
شکر این کونه استعمارگرانه است!
این درست به عکس شکر آگاهاه است که((آگاهی بر نعمت))است.این((غفلت از نعمت هایی است که از دستشان گرفته اند
منبع:کتاب کوچک شریعتی